Na tobie Syn Boży wisiał,
Jenże sie za nas człowiekiem stał.
Tyś nade wszystki drzewa nadostojniejsze,
Nad wszytko stworzenie wyborniejsze5.
Tyś początek [naszego zbawienia]
I też naszego odkupienia.
Wszędy twoja chwała słynie
I na wieki nie zaginie.
Krzyżu wierny i pokorny,
Daj, by był z nas kożdy skromny;
Otworz zamek sierca naszego,
Uproś nam łaskę u Syna Bożego.
Racz to nam dzisia zjednać,
By z nas wszelki dziś mogł słuchać
Męki Syna Bożego,
Dla ucieszenia naszego.
Dajmy dziś chwałę krzyżowi świętemu
I Bogu w Trojcy jedynemu,
I też Duchu Świętemu,
Synowi Bożemu, dziś umęczonemu.
Objaśnienia
Pieśń jest swobodną parafrazą dwóch ostatnich zwrotek hymnu brewiarzowego Wenancjusza Fortunata (VI w.) Vexilla regis prodeunt. Najstarszy przekaz utworu pochodzi z drugiej połowy XV wieku.