Roty sądowe to przysięgi składane przez świadków i pozwanych w rozprawach sądowych. Notowano je zwykle po łacinie, niekiedy jednak przysięgi zapisywano także w języku polskim. Najstarsze roty zachowały się w poznańskich księgach sądowych (z końca XIV w.)
1405 nr 131:
Jako Jan bieżał na Janowę gospodę i łajał mu kurwie macierze s<y>ny i rwał ji za włosy; co uczynił Jan, to uczynił za <je>go początkiem.
1407 nr 275:
Jakosmy słyszeli, kiedy Falibog bieżal gwałtem na Marcinow dom i łajał mu kurwie macierze syny i złodzieje mu zdawał.
1423 nr 685:
Jako to świadczą, jako Jarkembold zabiw Dobrogosta nie wrocił sie zasię do niego ani mu dał ran czternaście, ani mu języka wyrznął, ani na piersi położył.
1423 nr 686:
Tako nam pomoży Bog i święty krzyż, jako Bieniak nie nawrocił sie zasię do Dobrogosta, a on już był zabit, ani mu dał dziesięć ran, ani mu trzynaście zębow wybił.
1433 nr 1067:
Tako mi pomoży Bog i święty krzyż, jako Jan sjachaw z dobrowolne drogi i wziął mię i niosł do chrosta gwałtem, i uczynił mi usile, i dziewstwo mi odjął.
1423 nr 699:
Tego na nie żałuję, gdzież we cztyrzysta chłopow i we dwunaście i w ośmi ślachcicow tako dobrych jako sam wyjali z umysłem i są jachali na dziedzinę. A przyjawszy na brzeg i puścili ludzi na Janow dom, jedny na koniech, drugie pieszcem, drugie w łodziach. Tu są rozbili dom mocą gwałtem, dwoje dźwirzy wybili, jedny u wrot, drugie u łaźnie. Tu są dali Janowi dziesięć ran, panie dwie ranie i są panią łupili, są s nie suknią sjęli, ta suknia potem licem wrocona. Sześć człowiekow raniono, a pięć jich mowię tym razem, szostego wyjmuję, cso leży we śmiertnych ranach, bo nie wiem, będzieli żyw abo umrze. I to w czas woźny ty rany oglądał. Małoli na tem wszytkiem, toś<m> gotow ukazać na to szwytko sześcią panicow, jako wasze prawo najdzie. A jidąc zasię groblę rozmiotali.
1423 nr 700:
Panowie mili, cso jest na nas żałowano, w tem sie nics nie znajem, bychom to uczynili ten gwałt, bosmy byli tego dnia w Pakości cały dzień, od słuńca wschodu do słuńca zachodu, na jinne dziedzinie. A tuć nas tkniono, bychom panią łupili i suknią s niej sjęli, i licem zasię wrocili, a my da-li Bog gotowismy sie oczyścić trzemi ślachcicy i dwiema kapłanoma, cso s nami ten cały dzień byli, i czestnikiem na świadectwo, iżesmy tego wszego nie uczynil<i>.
Na podstawie wydania: H. Kowalewicz, W. Kuraszkiewicz, Wielkopolskie roty sądowe XIV–XV wieku, t. 4: Roty kaliskie, Wrocław 1974.