Słota (Złota) Przecław (zm. 1419), syn Floriana, szlachcica z Gosławic w ziemi łęczyckiej. W latach 1398-1400 był burgrabią i podstarościm poznańskim. Swą karierę zawdzięczał ścisłym związkom z dworem Tomka z Węgleszyna, podczaszego krakowskiego i starosty generalnego Wielkopolski. W ostatnich latach życia gospodarzył w swych rodzinnych stronach. Jest autorem najstarszego (powst. ok 1400) świeckiego wiersza w języku polskim, znanego jako Wiersz o chlebowym stole (lub Wiersz o zachowaniu się przy stole). Tematyka utworu (kultura dwornego biesiadowania, pochwała godności i uroku kobiet, wątek maryjny), jak i jego kompozycja (inwokacja do Boga, końcowa dedykacja, w której autor umieścił swe imię) wskazują na wpływ późnośredniowiecznej kultury rycerskiej i dworskiej. Jednym z domniemanych źródeł wiersza Słoty jest łaciński utwór Frowinusa pt. Antigameratus.
(oprac. R.M.)