Mocne boskie tajemności1
O Maryjej wielebności2
Krześcijaństwo wierzy wierne
I nabożne a i śmierne3
Racz tego posłuchaci.
Mistrzewie w piśmie4 badali,
Co prorocy powiadali,
Iż w figurach ją widali5,
Duchem Świętym ją poznali6,
Matkę swego Pana.
Ot wieku w radzie przejźrana7,
Bogiem Oćcem przeżegnana8,
By jego Synu Matką była,
Co by smutne ucieszyła
Adamowo plemię.
Na zyskanie9 tego świata
Przez owoc swego żywota,
Panna wielmi10 święta.
Anna z smutku swego ciała11
Tego na Bodze żądała12,
By ją Bog płodem nawiedził,
Przez nią wszystek świat ucieszył,
Joachim smutnego.
Anjoł gdy sie jej ukazał,
Radość jej wielką powiedział:
Będziesz wrychle13 pannę miała,
Matkę swego stworzyciela
Ku wiecznej uciesze.
Wszemu światu będzie radość,
Gdy przydzie ten wielebny gość,
Panna wielmi cudna.
Z skarbu Boskiej głębokości
Wyszła krasa szwej cudności14,
Miedzy kapłanmi w siątości,
Miedzy pannami w cudności
Rosła ku obrzędu15.
Panna będąc barzo młoda
Już prosiła wiernie Boga,
By tej panny sługą była,
Co by Krysta porodziła
I panną została.
Sama o sobie nie wiedząc
Już Matką Bożą będąc
Przez Ducha Świętego.
Anjoł Gabryjeł k niej posłał,
By jej ty dary zwiastował
Z tajemnice Świętej Trojce,
Jen wykupił święte oćce
Z ciemności niewolstwa16.
Maryja Dzieweczka <śmierna17,
Stała jak> roża czyrwona,
Lękła sie tego pozdrowienia,
Iże nie chciała mieć poznania
Plemienia męskiego18.
Pozdrowienie gdy jej dawał,
Śmiernie sie z nią jest rozmawiał
Archanjoł Gabryjeł.
Nie lękaj sie już Maryja,
Miłości jeś bożej pełna,
Duchem Świętym nawiedzona,
Łaską bożą obrządzona19
Porodzisz zbawiciela.
S obłoku promień wystąpił20,
Słuńce z siebie jest wypuścił,
Słuńce światłe przez zachoda21,
Gwiazdę jasną przez zapadu22
Oboje światłości.
Słuneczko wiecznej światłości
Skłoniło sie k jej cudności
Ot korow23 anjelskich.
Ani lilija białością,
Czyrwona roża krasnością,
Ani nardus24 swą woniością,
Zamorski25 kwiat swą drogością
Maryjej się rowna.
Maryja miedzy kwiaty kwiat,
Służbę jej dawa wszystek świat
Z jej wielkiej wielebności,
Szukajmy u niej miłości
Wszelki wierny sługa.
Już Maryja swą płodnością
Okrasiła wielką cnością
Wszytki jinne panny.
Mają panny ucieszenie,
Ku swej cności obronienie,
Z Maryjej żywota.
Krasnaś panna jeś w śliczności,
Użyczy nam swojej miłości,
Uciesz człowieka smętnego,
Iże żąda widzieć twego
Oblicza świętego.
W mojem rozumie pytałem
I takie w Piśmie26 czytałem,
Żadnej takiej nie słychałem
<We wszem mieście Jerusalem>
Panny miłościwszej.
Nie masz nad nię żadnej jinnej
Tako panny miłościwszej
Miedzy wszemi pannami.
Jedno miłuj jej widzenie,
Najdziesz u niej ucieszenie
Wszelki wierny sługa.
O Maryja miłościwa,
Nad cię nie jest żadna jinna
Panna tak łaskawa.
Mistrz Maciej o tobie pisze
Wszemu ludu ku uciesze,
By sie k tobie uciekali,
Swoje krzywdy powiadali,
Boś ty jich rzecznica27.
Tego domu racz być stroża28,
Ty jeś, Panno, rajska roża,
Panno miłościwa.
A kto tobie służbę dawa,
Swojim grzechom odpuszczenie ma
I wieczną korunę29.
O Maryja, Panno czysta,
Raczy nam być miłościwa
Ku swemu Synu rzecznica.
O Maryja lutościwa,
Nad cię nie jest żadna <jinna>
Panna miłościwsza. Amen.
Objaśnienia
1mocne boskie tajemności - wielkie boskie tajemnice. 2wielebności - wspaniałości, wielkości. 3śmierne - pokorne, skromne. 4mistrzewie w Piśmie - tu: mistrzowie biblijnej egzegezy. 5w figurach widali - widzieli poprzez symbole (lub wydali- wypowiedzieli poprzez symbole). 6Duchem Świętym ją poznali - poznali ją za sprawą Ducha Świętego. 7od wieku w radzie przejźrana - odwiecznie przewidziana, przeznaczona w zamyśle Trójcy Świętej. 8przeżegnana - pobłogosławiona. 9zyskanie - tu w sensie: odkupienie. 10wielmi - bardzo, wielce. 11z smutku swego ciała - tu: z powodu swej bezpłodności. 12na Bodze żądała - od Boga prosiła. 13wrychle - niebawem. 14krasa szwej cudności - piękno wszelkiego piękna, najdoskonalsze piękno. 15rosła ku obrzędu - tu: dorastała do posługiwania w świątyni (zgodnie z przekazami apokryficznymi); lub też, w sensie bardziej ogólnym: dorastała, dojrzewała do wypełnienia swej misji. 16z ciemności niewolstwa - tu: z otchłani, z czarciej niewoli. 17śmierna - pokorna (uzupełnienia w tej zwrotce zostały wprowadzone w oparciu o przekaz tekstu z cyklu pieśni łysogórskich). 18plemienia męskiego - tu: mężczyzny. 19obrządzona - opatrzona, przygotowana. 20z obłoku promień wystąpił - symboliczny opis tajemnicy Wcielenia: obłok jest znakiem obecności chwały Boga, a zarazem zapowiedzią natury ludzkiej Mesjasza; promień - symbolem działania Ducha Świętego; słońce nie znające zachodu - obrazem Chrystusa poczynającego się w łonie Dziewicy. 21słuńce światłe przez zachoda - słońce jasne, nigdy nie zachodzące. 22bez zapadu - tj. nie zachodzącą. 23korow - chórów. 24nardus - nard, roślina pochodzenia indyjskiego, z korzeni której uzyskuje się drogocenny olejek aromatyczny, znany m.in. z ewangelicznej sceny namaszczenia stóp Jezusa przez Marię Magdalenę (zob. np. J 12, 4-6). Nard rośnie w ogrodzie zamkniętym Oblubienicy z Pieśni nad Pieśniami (4, 13 n.), zaś w odniesieniu do Maryi woń nardu symbolizuje jej doskonałą pokorę. 25zamorski - tj. egzotyczny, rzadki, drogocenny. 26takie w Piśmie - także w Piśmie (świętym). 27rzecznica - orędowniczka. 28stroża - opiekunka. 29korunę - koronę (tu: zbawienie).