Początkowy fragment pieśni na święto Wniebowzięcia NMP został zapisany w żakowskim rękopisie łacińskim z końca XV lub początku XVI wieku, przechowywanym obecnie w Bibliotece Ossolińskich we Wrocławiu (sygn. 6243 III, Teki Wojciecha Kętrzyńskiego). Tekst pieśni poprzedza nota: Sequitur cancio de beate Marie Virginis etc. Na podstawie odpisu odnalezionego w zbiorach po Cyprianie Walewskim utwór ogłosił drukiem Władysław Seredyński (1880). Bezpośrednio z rękopisu pieśń wydał Jan Bystroń (1893).
Anjeli słodko śpiewali
A barzo się radowali,
Gdy Maryja w niebo wzięta,
Święcili jej anjeli święcia.
Archanjeli i anjeli
Wzjawiali jej tajemności,
Gdy Maryją prowadzili
A nowe pienie śpiewali.
Potestaci a Skromliwi
Szatańskiej mocy ludzie bronili;
Ci szatany odpędzili,
Gdy Maryją prowadzili.