Jan z Wiślicy (ok. 1485-ok. 1520), inne formy nazwiska Ioannes Vislicensis, Ioannes Vislicius, poeta polsko-łaciński. Urodził się w Wiślicy nad Nidą w ubogiej rodzinie mieszczańskiej. Studiował w Akademii Krakowskiej, m.in. u Pawła z Krosna, nie jest jednak pewne czy uzyskał tytuł naukowy. Ok. roku 1515 pełnił funkcję sekretarza starosty wieluńskiego Stanisława z Kurozwęk.
Jest autorem pierwszej renesansowej epopei historycznej o "wojnie pruskiej" - Bellum Prutenum (1516). W trzech księgach pisanych klasycyzującą, wzorowaną na Wergiliuszu łaciną, ukazał legendarne przyczyny konfliktu polsko-niemieckiego (podanie o Wandzie), bitwę pod Grunwaldem, losy dynastii Jagiellońskiej; w zakończeniu poematu zawarł pochwałę Zygmunta Starego. Zmarł po roku 1516, najpóźniej w 1520.
(oprac. R.M.)